Halloween – Mijn Gekke Fobieën

Volgende week is het Halloween. Als je aan Halloween denkt, denk je meteen aan bang (gemaakt) worden. Iedereen wordt bang van verschillende dingen, de één is bang voor spinnen en weer iemand anders heeft hoogtevrees. Daarom leek het me leuk om een stukje te schrijven over mijn 4 (gekke) angsten / fobieën en waar deze een beetje vandaan komen. Omdat we allemaal denk ik wel een paar gekke fobieën hebben.

Coulrofobie

Coulrofobie is eigenlijk gewoon een duur woord voor bang zijn voor clowns. Een angst die voornamelijk voorkomt bij kinderen, maar ik ken genoeg volwassenen die ook deze angst hebben. Anders was de remake van IT natuurlijk ook niet zo populair geweest. Ow, en voor de mensen die zich hiervoor schamen: Johnny Depp lijdt ook aan deze fobie, dus we zijn in goed gezelschap. Ik denk dat van al mijn fobieën, ik hier wel het minste last van heb. Maar ik vind een geschminkt gezicht met een vaste expressie gewoon iets heel griezeligs hebben. En laten we het dan maar niet hebben over die killer clowns.

Phasmofobie

Dit is een irrationele angst voor spoken en geesten. En ja… ik weet dat ze niet bestaan, maar toch ben ik er bang voor. Films zoals de Paranormal Activity reeks zorgen bij mij echt voor een slechte nachtrust. In mijn studententijd, sliep ik op kamers en had ik een tweepersoons hoogslaper. Maar denk maar niet dat ik elke avond lekker relaxt via mijn laddertje in bed kroop. Na het zien van een enge spookfilm of enge spookverhalen, durfde ik regelmatig niet op mijn laddertje te klimmen. Het idee alleen al dat iemand onder mijn bed kon staan en vervolgens mij tussen de traptrees door kon vastgrijpen vond ik zo’n eng idee. Ik zou je niet kunnen vertellen hoe vaak ik dus heel snel omhoog ging en volledig onder mijn deken ging liggen. Nu heb ik gelukkig niet meer zo’n bed, maar een lekkere boxspring, maar denk maar niet dat ik mijn voet onder de deken uit laat steken hoor.
Daarnaast heb ik mijn hele leven al nachtmerries gehad dat er een grote man / schaduw met een hoed in de hoek van mijn kamer stond, dus donkere ruimtes betreed ik niet zonder een lampje. Ongeacht waar ik ben. Ow en dan heb ik nog een gek weetje, ik durf ook niet in het donker te plassen, omdat ik bang ben dat er iets via de wc omhoog kan kruipen. Dus ik controleer elke keer eerst even dat er niks verdachts is.

Ornithofobie

Oftewel vogelfobie of vogelangst. Hoewel de meeste wetenschappers meestal kijken naar een dierenfobie in zijn algemeenheid, is dit een vrij specifieke groep dieren waar mensen bang voor kunnen zijn. Bij mij is dit zelfs nog specifieker, ik heb voornamelijk angst voor zwarte vogels. Dus kraaien en raven. Waarschijnlijk heb ik (per ongeluk) als klein meisje de film Birds gezien, want zodra ik die zwarte vogels zie, sluit ik meteen mijn ogen. Een irrationele angst dat ze naar me toe kunnen vliegen, vervolgens in mijn ogen prikken en deze eruit trekken *plop*.
Naast deze creepy zwarte horror vogels vind ik kippen demonische wezens. Ik weet niet of dit echt onder angst valt, maar naar mijn mening klopt er iets niet aan die beesten. Waarom? Nou dat heeft naar mijn mening 2 redenen:
Ten eerste hebben ze een stabiele kop, dus als je met hun lichaam op en neer beweegt, blijft die kop op dezelfde plek hangen. Als je dat geen belletje vind rinkelen heb ik nog een reden dat ze demonisch zijn: als je hun kop afhakt, kunnen ze nog een stukje rennen. Maakt niet uit hoe je het went of keert, dat klopt gewoon niet.

Trypofobie

Mijn laatste en eigenlijk ook wel mijn extreemste en gekste fobie. Een angst die ik nooit echt vertel aan anderen, omdat mensen snel denken dat je je aanstelt, maar goed… als we iets hebben geleerd, is dat mensen heel snel denken dat je je aanstelt.
Trypofobie is een vrij onbekende fobie, maar van alle onbekende fobieën, komt deze wel het meeste voor. Het is namelijk een intense angst voor asymmetrische gaten. Trypo is een Griekse term en het betekent het “het boren of boren van gaten”.
Al sinds ik klein ben krijg ik de kriebels als ik iets zie met asymmetrische gaatjes, of het nu de binnenkant van een meloen is of drijfhout, ik schrik meteen van het zicht en krijg rillingen over mijn hele lichaam. Als ik er alleen al aan denk, krijg ik de rillingen.
Toevallig heeft mijn moeder ook deze angst en als we vroeger ergens liepen waar we zoiets ‘vies’ tegen kwamen, hoorde je ons al in de verte gillen. Verder kenden we ook niemand anders met deze fobie, maar toevallig hebben wetenschappers sinds kort opeens interesse in deze fobie en hebben deze dus ook onderzocht. (Deze fobie is namelijk pas in 2005 aan het licht gekomen) Nu blijkt dus dat deze fobie een soort overblijfsel is van een evolutionair overlevingsmechanisme dat patronen associeert met gevaarlijke dieren en met beschimmeld voedsel. Op zich een vrij logische verklaring, maar ja.. dit is mijn gekste fobie.

Nu kwam ik er dus ook achter dat er op internet een test is om te kijken of je last hebt van deze fobie. En omdat ik natuurlijk niet voor iets kan pleiten, tenzij ik het zelf ondervind, heb ik deze test ook gedaan.

Mijn reacties tijdens het doen van deze test, plaatje voor plaatje:
(Zucht) Oke… daar gaan we

1. Dit is te doen, ik zie de symmetrie. Misschien kan ik dit wel.
2. Hmm… dat tweede plaatje is al iets moeilijker om naar te kijken. Maar nog geen rillingen, dat scheelt.
3. Kleine rillingen op mijn hoofd, gevolgd door een ‘bodyshake’. Ow en nu jeukt mijn hoofd de hele tijd.
4. Lichtelijke kriebel, maar de vorige vond ik toch echt erger.
5. Ow bros! Hmmmm lekker (ja de foodie in mij overheerst hier gelukkig mijn angst)
6. Schrik! En ogen gaan meteen dicht. Misschien toch nog maar eens kijken? *kijkt* ow nee…. Vooral een specifiek gaatje is echt te erg. Ow en had ik al gezegd dat mijn jeuk nu al is verplaats naar mijn schouders, nek en vingers?
7. Ooh! Nee! Niemand die mij hoort gelukkig, maar dit is zo smerig dat ik niet eens stil kan schrikken. Waarom doe ik mezelf dit nu eigenlijk aan? Jeuk nu van hoofd tot bovenbenen.
8. Hmm… dit valt mee in eerste instantie. Toen ik aandachtiger keek en pas alle kleine gaatjes in de andere gaatjes zag werd het toch wat onsmakelijker. Jeuk… jeuk overal!
9. Aaaah! Ik ben nu al een minuut aan het proberen tot rust te komen, terwijl ik het plaatje misschien maar een halve seconde heb gezien. Mijn armen en benen zitten nu onder de rode strepen van het krabben. Hoeveel plaatjes moet ik nog? En hoe kan ik nu verder scrollen naar plaatje tien zonder dat ik dit weer zie? Scrollen met de ogen dicht dan maar. Pff….
10. Aaaaaah!!!!!!!!! Ik dacht echt even dat ik het ergste had gehad, natuurlijk niet… domme domme yassmin. Ik had beter kunnen weten. Volgens mij heb ik een dikke minuut mijn mijn handen voor mijn ogen gezeten. Ken je dat gevoel dat het voelt alsof er overal beestjes over je heen lopen… Dat heb ik nu.
11. Ow godzijdank… het waren maar 10 plaatjes. Wat ik allemaal wel niet over heb voor deze blog.

Wil je trouwens kijken of jij ook last hebt van deze fobie, dan kan je hier  dezelfde test doen om daar achter te komen. Maar bereidt je voor, als je weet dat je hier een gevoeligheid voor hebt, zou ik dat lekker overslaan.

Maar dat zijn ze eigenlijk, mijn 4 gekke fobieën. Best raar om dat zo te onderzoeken en over te schrijven, maar aan de andere kant ook best leerzaam. Al had ik achteraf misschien beter niet die test kunnen doen aangezien ik nu nog steeds jeuk heb.

Hebben jullie ook een (gekke) fobie? Laat het me weten in de comments, ik ben reuze benieuwd!